William Tyler mediteert op de uitgestrekte vlaktes en verval van de American Dream
Het jaar zit er nu écht bijna op, tijd om nog een aantal platen in de spotlight te zetten die wat ons betreft over het hoofd zijn gezien dit jaar. Vandaag op het menu: de wonderschone plaat Modern Country van William Tyler.
William Tyler wordt net iets te gemakkelijk binnen het rijtje Bert Jansch en John Fahey-adepten geplaatst. Op Modern Country bewijst hij andermaal een artiest te zijn met een ongekend brede reikwijdte aan invloeden en interesses. Nogal knap dat je een instrumentale americanaplaat produceert die op dezelfde golflengte opereert als een Steve Reich, een Can, een Jim O' Rourke of zelfs een Beethoven. Luister maar eens naar Gone Clear: verbluffend en wonderbaarlijk hoe Tyler de familiare, pastorale sferen tot kosmische, haast orkestrale hoogtes tilt.
Zonder ook maar een woord vuil te maken mediteert Tyler op de uitgestrekte vlaktes en het verval van de American Dream. Dat klinkt misschien een beetje hautain, maar dat is het geenszins: door de muziek instrumentaal te houden legt Tyler geen statements of gevoelens op. Hij geeft de luisteraar alle ruimte zelf op ontdekkingstocht te gaan. Het zaadje wordt slechts geplant door titels als Kingdom Of Jones, die verwijzen naar de staat Mississippi tijdens de Amerikaanse burgeroorlog, dat zich destijds tegen de slavernij afzette. Een klein stukje hoop en progressie binnen een duister hoofdstuk in de geschiedenis.
Omdat Donald Trump straks president van Amerika is, ziet de nabije toekomst er evenmin fleurig uit. Maar in plaats van te onderstrepen hoe kut het allemaal wel niet is, openbaart Modern Country zich als een liefdesbrief naar het durven dromen van grote dromen, het gevoel van ontzag en verwondering; de glans en het culturele erfgoed van Amerika. Een muzikale ode aan het vergeten Amerika, het Amerika dat in de dissonante radiogolven en afgelegen communes - buiten de geconcentreerde interstate highways - het bezoeken waard blijft. America, you drunk, maar met William Tyler als Bob kom je hopelijk veilig thuis.
