De Nederlandse artiest van het jaar volgens The Daily Indie: wie anders dan Amber Arcades?
Foto: Nick Helderman
Een derde plaats is er voor De Staat, maar ach, alsof zij 'm nog nodig hebben. Een tweede plaats is er voor Iguana Death Cult, maar ach, hún jaar moet nog losbarsten. Nee, onze verzamelde redacteurs en fotografen spreken duidelijke taal. Er is maar één Nederlandse Artiest van het Jaar en dat is... Amber Arcades! Hoe zeggen ze dat ook alweer? Het kan verkeren. Al enkele maanden hing er een voorzichtige buzz rondom Annelotte de Graaf. Een EP'tje eind december viel in de smaak, maar dat het daaropvolgende debuutalbum Fading Lines van de band genaamd Amber Arcades, zó succesvol zou zijn hadden we niet geanticipeerd. Althans, niet tot daar opeens Turning Light was: krautpop met een dromerig randje, zoals we dat niet eerder van Nederlandse bodem hadden gehoord. Annelotte en band maakten indruk op Eurosonic/Noorderslag, Grasnapolsky en The Great Escape en deden reikhalzend uitkijken naar de release van een album, dat toen al lang en breed, dubbel en dwars was opgenomen en gemixt en gemasterd lag te wachten. Een jaar, om precies te zijn. Ook de feitjes logen er niet om: een studio in New York, een producer die eerder met Beach Fossils werkte en sessiemuzikanten bekend van Quilt. (Aldaar hield de muzikante voor ons nog een driedelig dagboek bij: deel 1, deel 2 en deel 3.
En toen was het 3 juni. Clash, Q, Drowned In Sound, The Line Of Best Fit en Uncut waren allen lyrisch over het debuut van de Utrechtse. "One of the most infectious collections of pop songs written on an electric guitar this year," "A remarkable record that simply demands your attention." Klare taal. En wat wij destijds schreven?
- “Zeer bekwaam wordt hier een sfeer gecreëerd, al is Fading Lines veel meer dan alleen een sfeerplaat. Amber Arcades weet zijn songs vanaf het prille begin en in een ogenschijnlijk vloeiende beweging te kneden tot retropop-perfection met voor elke song een uniek karakter, hoewel ze altijd passen in die ene betoverende droom die Fading Lines heet." (de rest lees je hierrrr)
En het avontuur was pas net begonnen. Het buitenland lonkte en uitvoerig tourde Amber Arcades door Engeland en de VS. Met stops in de Electric Ballroom, King Tut’s en de koud heropende Bataclan, leek het een tour met louter hoogtepunten, een tour die voor een band als Amber Arcades onmogelijk te overtreffen lijkt. En toch speelt de band volgend jaar weer in Engeland, onder meer in het voorprogramma van Temples, en komt er dan eindelijk een échte Nederlandse clubtour met daarna hopelijk een glorieuze festivalzomer. Artiest van het jaar is een beste titel, maar als iemand 'm aankan, dames en heren, is het Amber Arcades.
Amber Arcades live zien? Op maandag 9 januari speelt Annelotte met haar band onder meer in Patronaat!
