Motorama bewijst dat je voor de beste postpunk in Rusland moet zijn
Wie aan postpunk denkt, zal in eerste instantie niet aan Rusland denken. Toch maakt Motorama uit Rostov aan de Don, een miljoenenstad in het zuiden, al ruim vijf jaar uitstekende platen. Zwart- romantische teksten gekoppeld aan doemklanken die refereren aan het vermaarde label Factory uit het Manchester van begin jaren tachtig, dat is wat je krijgt. Met Dialogues voegen ze een nieuwe muzikale schat toe aan hun indrukwekkende oeuvre.
De stap voorwaarts ten opzichte van de schitterende en uitermate dansbare voorganger Poverty zit hem in de synths die een meer prominente rol opeisen. Het resultaat is tien gelaagde en subtiele nummers die op momenten de vroege Simple Minds in herinnering roepen. Motorama gaat meer dan eens voor het neerleggen van dromerige sferen met een zwart randje. Maar ook dit keer zakken ze niet door de eigen topzware hoeven. Want de loutering komt van twinkelende gitaargeluiden in de lijn van The Bats en Beach Fossils, zoals in het weids aangezette Someone Is Missed.
En hoewel de muzikale invloeden (wave en janglepop) duidelijk aan de oppervlakte liggen, is het juist de combinatie van beide die de muziek van Motorama uitermate interessant én onderscheidend maakt. Beeldend, melancholiek, maar tevens met een ontwapenende naïviteit. Zanger en gitarist Vlad Parshin stelt zijn doembariton voor het eerst in dienst van het totale muzikale plaatje. Met als meest fraaie voorbeeld By Your Side, waarin gitaar en toetsen fraai en melodieus samenkomen. Een bescheiden aantal liefhebbers uit Rusland, West-Europa en Zuid-Amerika heeft Motorama de afgelopen jaren al omarmd. Toch verdient de band op basis van het opnieuw zeer geslaagde Dialogues een veel groter publiek.
