Soft Hair vormt verbijsterende verkenningstocht van pimpelpaars paradijs
In 2007 ontmoeten Sam Dust (LA Priest) en Connan Mockasin elkaar op een muziekindustriefeestje, waar ze achteraf individueel worden beschuldigd van het stelen van een aantal microfoons en een grote, glazen varken. Een jaar later heeft het duo het voorval achter zich gelaten, speelt Mockasin als support voor Dusts toenmalige band Late of the Pier en beginnen de beroepsweirdo’s samen muziek te schrijven. Bijna een decennium later is het debuutalbum van hun project Soft Hair uit op een toepasselijk genaamd label: Weird World. Soft Hair is namelijk - surprise, surprise - een vreemde plaat. Het is een haast erotisch eerbetoon aan Bowie en Prince en een plek waar de echo’s van het solowerk van Dust en Mockasin samenkomen. Opener Relaxed Lizard is bijvoorbeeld een song die Mockasin schreef tijdens het opnameproces van zijn soloplaat Forever Dolphin Love (2011), terwijl A Goood Sign afkomstig is van LA Priest’ recente Inji. Niet dat er geen nieuw materiaal te ontdekken valt, hoor. Het is bijvoorbeeld prettig acclimatiseren met ambient-nummers als i.v. en afsluiter l.i.v. Toch zijn het vooral tussenliggende tracks als Lying Has To Stop en Alive Without Medicine die verbijsterende verkenningen vormen van het pimpelpaarse paradijs dat Dust en Mockasin schetsen. Het aller gekste aan Soft Hair? Dat is misschien wel de samenhang op de plaat, die Mockasin en Dust gedurende een periode van acht jaar schreven en opnamen in Parijs, een fabriek in Nottingham, een bungalow in Leicester en boven een autogarage in Wellington. Dat de luisteraar, mits die bereid is zijn logica even aan de kant te schuiven, zich zo ongemakkelijk dicht op de huid van Soft Hair tóch zo op zijn gemak voelt, is de verdienste van dit duivelse duo.
