Ex-Cult is hard, naar en enorm goed

Ex-Cult is de band van zanger en brulboei Chris Shaw, die samen met Ty Segall als GØGGS ook al een prima plaat maakte. Op Negative Growth schoppen Shaw en zijn maten nog even harder om zich heen, wederom met de hulp van Ty Segall. De plaat zou volgens Shaw een ode zijn aan 'angst en misleiding'. Dat klopt wel aardig. De snoeiharde punk op Negative Growth is modderig, psychedelisch en beklemmend.

Beangstigend of niet, Negative Growth is in de eerste plaats erg goed. Makkelijk luisterbaar is het bepaald niet, maar de zinderde harde punk is ruw, meeslepend en energiek. In een klein half uurtje jaagt de band er negen nummers doorheen, die zelden afgerond of uitgedacht klinken. Meer dan eens krijg je het gevoel dat de band vanuit klein opzetje aan het improviseren slaat. Venijnige fuzzgitaren cirkelen als een aasgier rond de voortjagende ritmes, terwijl Shaw een neurose van zich afbrult. Veel meer dan een paar akkoorden zijn daar niet bij nodig, maar juist doordat punk, psychedelica en garagerock door elkaar heen worden gehusselt, is er in elk nummer iets te beleven. Vooral het afsluitende New Face On, compleet met gierende saxofoon, staat stijf van de spanning

Waar veel garagebandjes kiezen voor een toegankelijk geluid gooit Ex-Cult de kont in de krib. Negative Growth is hard, naar en ontoegankelijk, maar bovenal een uitstekende plaat die zindert van de spanning en energie.