Dirty Projectors is terug, maar liggen op Keep Your Name in scherven
Wie in 2016 het smalle slingerpad van The Dirty Projectors omlaag neemt, belandt na een warrige tocht in 2003 achter de onleesbare partituren van Morning Better Last en The Glad Fact. Een wonder dat er uit dat schimmenwoud ooit een recht-door-zee bruiloftsballade als Impregnable Question is ontsnapt. Daarna werd het stil, gedurende vier jaar.
De echo’s van Impregnable Question duiken in krom getrokken vorm op in Keep Your Name. Na klokgelui rolt als in siroop de blues uit de keel van zanger Dave Longstreth: “We don’t see eye to eye”. Hortende ritmes, bedachtzame pianoakkoorden en verontrustende randherrie. The Dirty Projectors is terug, maar er blijkt iets vreselijks aan scherven gegaan.
