Pip Blom toont zich Nederlands hoogsteigen Courtney Barnett op charmante debuut-EP
Pip Blom gaat lekker, de laatste tijd. Ze is al een paar jaar bezig met haar muziek, maar nu lijkt er een heus sneeuwbaleffect in werking te zijn getreden. Recente songs als Hours en Truth leverden haar naast een hoop nieuwe fans ook airplay op buiten onze landgrenzen, onder meer op BBC Radio 1. De jonge Amsterdamse peinst er echter niet over om gas terug te nemen. Ze is net begonnen aan een tour door Engeland en heeft ook een nieuwe EP uitgebracht, genaamd Are We There Yet?
Blom heeft met haar band gewerkt aan nieuwe songs, uiteenlopend van garagerockers tot intieme ballads, waarmee ze aantonen dat de ideeën nog lang niet op zijn na de eerste, bescheiden hitjes.
De vergelijkingen liggen voor de hand bij het luisteren naar Are We There Yet?: Blom klinkt als een Europese Courtney Barnett en de band doet bij vlagen denken aan Parquet Courts. Geen misselijk rijtje om in te staan, al is de articulatie en uitspraak soms nog erg typisch 'Hollanders die in het Engels zingen' - denk aan bands als Racoon, de Nits, etc.
Wat al wél dik in orde is, zijn de liedjes zelf. Taxi Driver is een heerlijk catchy rocker die qua opzet en hooks zo bij The Dandy Warhols vandaan had kunnen komen. Honey bouwt een sterke, psychedelische groove op met een net-niet-climax en slotnummer Alone is een lome zondagochtendsong die afsluit met een geinige, instrumentale outro.
Het is allemaal heel lo-fi, maar daar zit juist de charme van Pip Bloms muziek: ze doet graag zo veel mogelijk zelf en bij het luisteren naar haar muziek is het altijd alsof ze in je woonkamer staat te spelen. Gaan we nog veel van horen.
