ALBUM REVIEW: Audacity - Hyper Vessels
Drie jaar na hun laatste album presenteren de garagerock-sympathisanten van Audacity ons hun vierde plaat, Hyper Vessels. In januari lanceerde de band hiervan al de lawaaierige single Dirty Boy, die voor dit nieuwe album weer veel geweld voorspelde.
Bij Audacity kennen ze geen subtiliteit; de band knalt met schijnbare haast en drukte de poppy, punky songs door de versterkers. Voorgangers van dit nieuwe album, zoals Power Drowning uit 2009 en Mellow Cruisers uit 2012, waren van hetzelfde kaliber: ruw, luid en vooral ontzettend goed. Op Butter Knife uit 2013 ging de band net iets subtieler te werk. De ruwe kantjes werden enigszins gepolijst, hoewel dat niets afdeed aan de onstuimige sound die Audacity zo typeert. Als je verwachtte dat de band met Hyper Vessels deze rustigere tendens door zou zetten, dan word je verrast. Met Ty Segall als producer van de nieuwe plaat, is afgeborstelde en veilige muziek wel het laatste wat je moet verwachten.
De passende opener van de plaat is Counting the Days, die klinkt als een melige rocksong die in beschonken toestand op een underground feestje werd bedacht. No More Mr. Nice Guy en Umbrellas passen ook binnen dit sfeertje, als schoolvoorbeelden van de garagerockende punkbeweging. Naast deze lossere songs, zijn de mannen van Audacity ook zeker niet vies van een vleugje melodie. Fire bijvoorbeeld blijft op dit vlak misschien wel het langst hangen van de gehele plaat. Kortom, Audacity is diverser en volwassener geworden. Daar heeft Ty Segall vast iets mee te maken.
