LIVE REVIEW: Yuko Yuko, V11, 26 februari 2016
Een Britse korthaar die aan het begin van de show aan gitaren snuffelt, de mysterieuze dames en heer van Venus Tropicaux én Elias Elgersma die eigenlijk veel te cool is. Het is de V11 vanavond in een notendop.
Voorprogramma Venus Tropicaux uit Rotterdam verleidt het publiek met mysterieuze geluiden en zigeunerinvloeden, mede door zangeres Shelley Emily, die het publiek standvastig toeschreeuwt. Bassiste Shalita Dietrich heeft problemen met het geluid. Ze vraagt of ze een gitaar mag lenen van Yuko Yuko. Dat mag gewoon, van deze Friese heren en dame.
Dan verschijnt Yuko Yuko in het uitverkochte V11. Een exceptionele locatie in Rotterdam, die niet voelt alsof je op een wankele boot bent waar honderd mensen in passen. Protip: er begeeft zich een Britse korthaar in V11, die het knuffelen meer dan waard is.
Ook Elias Elgersma blijft een markante figuur: de bekende poloshirt, Heineken-pet en pantalon, maken deze jongen eigenlijk veel te cool voor Nederland. Naast zijn jaren 80-outfit heeft Elgersma ook een oude ziel, zo valt te horen op debuutalbum ‘More Than a Facebook Friend’. De verschillende stijlen die we kennen van Yuko Yuko zijn vertegenwoordigd op het debuutalbum en de nummers blijken het goed te doen bij het publiek in V11.
Tegen het einde van het optreden zien we Elgersma vluchtig het podium aflopen, om terug te komen in zijn dikke Nike-jas, die hij toch al snel weer verruilt voor de bekende polo. Yuko Yuko is uniek. Niet omdat de band uit Friesland komt, maar door de keur aan verschillende muziekstijlen die vanavond op V11 weer voorbij komt: van lo-fi pop, psychedelisch tot aan new wave.
