ALBUM REVIEW: I am Oak - Our Blood
Het album ‘Our Blood’ is intussen alweer het vijfde album van de Nederlandse I am Oak en heeft een bepaalde achtergrond. De artiest verloor namelijk zijn vader aan kanker en verwerkte dit in het album. Toch is dit geen zwaar of zwart album, maar eerder een dromerig geheel vol rust.
Waar je misschien zou verwachten dat de gevoelige I am Oak hier zijn verlies zou verwerken in een zeer fragiele akoestische plaat, is er op dit album geen ruimte voor nummers met enkel een akoestische gitaar. De artiest maakt meer dan ooit gebruik van synthesizers en de elektrische gitaar en brengt zo een vol geluid. Geen album in mineur, maar een afsluiter van een verwerkingsproces waarin vrede is gevonden.
Ook ‘Our Blood’ staat weer vol met poëtische teksten, waarin I am Oak zijn verdriet en verlies laat doorschijnen zonder dit direct te noemen. Met veel metaforische teksten zoals het zien van de maan op een klaarlichte dag in ‘Omen’, maar ook beschrijvend op een indringend eenvoudige manier zoals in Dacem: “to see your body without a mind/ a new form of a shape I had known all my life.”
Muzikaal hebben de nummers op het album veel van wat je verwacht van I am Oak: low-tempo, harmonieuze meerstemmigheid en een ook niet afwezige Spaanse gitaar. In nummers als Volcano en Woandering maakt hij deze verwachtingen helemaal waar. Een kleine vernieuwing in het nummer Gold dat eindigt met een ietwat ruiger geluid, waarin de drum even afstapt van het rustige ritme en de elektrische gitaar zijn kans grijpt. Juist wanneer dit vervolgens zijn weg terugvindt naar de rust door het mystieke intro van de synthesizer in het laatste nummer Your Blood, komt veel gevoel naar voren en toont hij zijn overblijvende vragen.
‘Our Blood’ is al met al een gevoelsplaat, maar niet op een breekbare singer-songwritermanier. Juist met volle harmonieuze nummers vult I am Oak een album dat een sterk geheel is. Een om bij weg te dromen, maar die het ook zeker waard is om aandachtig naar te luisteren.
