ALBUM REVIEW: Dungen - Allas Sak
Inmiddels ruim een decennium geleden verscheen ‘Ta Det Lungt’, het vierde album van Dungen dat wereldwijd door de critici werd gelauwerd en bewierookt. Sindsdien heeft meesterbrein Gustav Ejstes zich ontpopt als inspiratiebron voor een nieuwe generatie psychrockers. Onder meer Tame Impala is onmiskenbaar schatplichtig aan het repertoire van Dungen. In dezelfde tijd die Kevin Parker en co nodig hadden om tot een wereldact uit te groeien, werkten Ejstes en co aan één album: ‘Allas Sak’.
‘Allas sak’ is, zoals alles aan Dungen: Zweeds. De twee woorden vertalen letterlijk naar ‘ieders ding'. En hoewel niet iedereen langdurig naar de Zweedstalige songteksten zal kunnen luisteren, is de zevende plaat van de psychrockers uit Stockholm zeker een van de meest toegankelijke. Het songfestivalgehalte op Ljus In I Min Panna en Sista Festen daargelaten, is dat nauwelijks een euvel te noemen. Ejstes’ oog voor finesse is na al die jaren onverminderd en brengt orde in de grootsheid van het alles. Dankzij de poetsbeurt die de uitgesponnen jamsessies naderhand gekregen hebben, komen die supersonische details, zoals de fluit op het exotische Franks Kaktus, des te meer tot hun recht.
Het is bewonderenswaardig hoe Dungen haar psychpop-in-retrospect na al die jaren nog steeds verfrissend weet te laten klinken, want zoveel is er niet veranderd sinds het vorige album 'Skit I Allt'. De jazzinvloeden zijn wat dichter aan het oppervlak gekomen en - met een grotere rol voor de melodie - is het totaalplaatje vrediger en warmer. Daarmee is ‘Allas Sak’, wederom, een piek in het vakmanschap van Gustav Ejstes.
