ALBUM REVIEW: Diane Coffee - Everybody’s A Good Dog
In navolging van zijn eerste langspeler ‘My Friend Fish’, die Shaun Flemming met zijn iPhone en wat huis- tuin- en keukengerief vastlegde, komt de Foxygen-drummer met een nieuwe soloplaat. De uit Californië afkomstige androgyne drummer annex zanger brengt zijn muziek uit onder zijn alter ego ‘Diane Coffee’. zijn tweede plaat werd in tegenstelling tot zijn debuut wel in een professionele studio ingeblikt. Op ‘My Friend Fish’ beschreef Flemming zijn verhuizing naar NYC, maar het gebrek aan de kleur ‘groen’ in de - op Central Park - muisgrijze metropool zette hem ertoe aan om opnieuw zijn koffers te pakken. Op deze nieuwe plaat beschrijft hij opnieuw zijn verhuisdrift, ditmaal naar het veel kleinere Bloomington.
Er valt geen spreekwoordelijke stempel te drukken op deze hondsdolle langspeler. Elk nummer bevat specifieke karakteristieken die aan compleet andere genres toegeschreven kunnen worden. Toch weet Flemming ze op ‘Everybody’s a Good Dog’ harmonieus samen te brengen tot een fijne roedel. Al cruisend dit album tref je onder meer de single Everyday aan, dit nummer - dat ook als single werd uitgebracht - ontpopt zich tot een soulvolle psychpopper die uit hetzelfde vaatje tapt als nummers van de gesmaakte debuutplaat van Tame Impala. Ruwer wordt het wanneer Diane Coffee het gaspedaal indrukt op I Dig You, waar je de nostalgische Rolling Stones rock van Doom and Gloom in weet te bespeuren.
Op zijn muzikale trip kreeg hij ook de ondersteuning van enkele andere artiesten, onder meer de in Brooklyn geboren Felicia Douglas waarmee hij samen het groovy, soulvolle Duet heeft ingeblikt. Bovendien lijkt het niet onwaarschijnlijk dat hij, onderweg naar Bloomington, het gezelschap kreeg van Damon Albarn. Mayflower zou zomaar uit het repertoire van Gorillaz geplukt had kunnen zijn.Al blijft Diane Coffee-dik kijken waar Shaun Flemming binnen afzienbare tijd zijn muzikale wagen zal parkeren. Het niveau van zijn ‘moederband’ Foxygen weet hij met deze plaat alleszins te evenaren.