ALBUM REVIEW: The Vaccines - English Graffiti
The Vaccines. Een band waarvan we nog steeds niet echt weten of het nou een blijvertje is of niet. De band kan al een aantal jaartjes prima teren op zijn debuutalbum ‘What Did You Expect From The Vaccines?’. Niet zo vreemd, want de ene na de andere belachelijk sterke indiehit knalt daarop voorbij. Na de redelijk geslaagde opvolger ‘Come Of Age’ en een onder de radar doorgeschoten EP (‘Melody Calling’) weet je op de nieuwe, megagestileerde en grensoverschrijdende plaat ‘English Graffiti’ niet meer wat je kunt expecten van The Vaccines.
Frontman Justin Young zei tegen de Engelse pers: “we wanted to make something that sounds amazing next year and terrible in ten years!” Of dat gelukt is, kunnen we eigenlijk dus nog niet bepalen, maar we hebben wel een idee. Door op te nemen met Dave Fridmann (o.a. Tame Impala, The Flaming Lips) en Cole MGN (Ariel Pink, Beck) in de Tarbox Road Studios in New York, heeft de band zich in ieder geval opnieuw proberen uit te vinden met een sound die doet denken aan eerdere albums van The Strokes. Heldere drums, groovy basloopjes en eindeloos getweakte gitaarversterkers en pedalen zorgen voor aangenaam frisse nummers, met een rauw en speels randje. De vlijmscherpe plaat schiet alle kanten op, klinkt als The Vaccines, maar zeker niet als The Vaccines die je dacht te kennen en ook niet als The Vaccines die ze uiteindelijk kunnen worden. De band durft te experimenteren en nieuwe werelden binnen te gaan, wat de ene keer wat beter uitpakt dan de andere keer.
De Londenaren hebben met deze blinkende plaat de komende tijd op alle festivals een setlist waar een hoop bands van dromen. Of het over tien jaar nou verschrikkelijk klinkt of niet, dat maakt niet uit. Het klinkt nu verschrikkelijk goed.
